Lopersknie

Op het moment dat de knie iets teveel naar binnen zakt tijdens de landfase, dan komt er een soort verwringing (frictie) van de peesplaataanhechting. Deze kan gaan irriteren of ontsteken. Eigenlijk is een lopersknie dus niet meer dan een irritatie van de peesplaat van je bovenbeen, ook wel tractus iliotibialis genoemd. De medische term van een lopersknie is tractus ilioitibialis frictie syndroom (TIFS).

Helaas komt een lopersknie te vaak voor. Ik denk dat in mijn praktijk 30% van de hardloopblessures een lopersknie is. Een lopersknie wordt vaak verward met een jumpersknie. Het verschil is eigenlijk heel simpel: een jumpersknie geeft pijn net onder de knieschijf, een lopersknie pijn aan de buitenkant (zijkant) van de knie, net boven de knieschijf.

Een lopersknie is dus een pijnlijke plek aan de buitenzijde van de knie. Vaak komt de pijn langzaam op en wordt steeds erger, tot je geen stap meer kunt zetten of zelfs door je knie heen zakt. Meestal heb je alleen pijn bij hardlopen, na zo’n 2-3 km en kun je al snel niet meer verder lopen.

Vaak zie ik dat de oorzaak vrij simpel is, namelijk een instabiliteit van de knie. Daarnaast kan het zijn dat de voeten zijn doorgezakt of  de enkel is geblokkeerd waardoor je voet teveel doorzakt. Dit kan allemaal doorwerken naar de knie. Eventueel is mobiliseren van de enkel dan ook een oplossing. Het lichaam werkt in ketens, dus er moet altijd verder gekeken worden dan alleen de knie zelf. Er kan ook een bekkeninstabiliteit zijn, de heup kan iets wegzakken, dat ook weer kan doorwerken naar de knie. Andere oorzaken zijn natuurlijk dat de demping van de schoen niet meer optimaal is, een schoen kan tot 1200 km gebruikt worden. Hoe vaker en hoe meer je loopt, hoe sneller je je schoen moet wisselen. Doe dit wel tijdig, want de demping van de schoen wordt nu eenmaal steeds minder. Bij doorgezakte voeten zou er eventueel naar een zooltje gekeken kunnen worden. Ik heb zelf goede ervaringen met Runnersworld Delft, zij kijken goed naar het looppatroon etc. Ik sta zelf op woensdag in de winkel, dus mocht je twijfelen dan kun je altijd even binnen komen lopen en kunnen we dit controleren.

Hoe ik dit probleem aanpak is afhankelijk van waar het probleem zit. Ik werk volgens de 4xT methode met behulp van tape. Meestal begin ik met de gewrichten de juiste kant op sturen, waardoor de frictie van de pees minder wordt. Deze kan zo herstellen en mensen kunnen op die manier weer snel lopen. Detonatie (losmaken) van de pees werkt vaak goed middels massage of tape. IJzen werkt in eerste instantie ook goed. Dat kan iedereen thuis doen. Smeer gewoon een ijsblokje over de pijnlijke plek heen tot het ijsblokje op is. Een ijspack kan ook. Rekken werkt ook goed, in zijligging op je bed, met het aangedane been boven, deze af laten hangen van het bed. Zo kun je de spanning wat van de peesplaat afhalen.

Het heeft in ieder geval geen zin om door de pijn heen te lopen! Dus heb je pijn, stop dan even 1 à 2 weken met hardlopen, kom even langs in de praktijk. Dan kunnen we zien wat de oorzaak is en dan kan er vrij snel weer rustig opgebouwd worden.